-Söz edeceğin konuyu seçebilmekmiş önemli olan.Söylemek istediğin hiç bir şey yok gibi geldiğinde oturup yazmaya başlamak gerekir. Öyle büyüyor ki yazılacaklar, kopukluktan nerede ne yazdığını bilmiyorsun. Ben deneme yapıyorum aslında çokta zor değil bahsetmek istediklerim. Biraz mutluluk biraz acı... Yaşadığımız bu kötü günlerin üzüntüsü, depremlerin, savaşların, yok oluşların burukluğu... Sözler hep anlamsız kalıyor diye düşünür bir çok insan, aslında kelimeler o kadar rahatlatıyor o kadar huzur veriyor ki... Bahsettiğin acıyı değil de bahsettiğin kelimeleri düşünmek istiyorsun, kafan dağılsın diye. Ama bu zamanlarda düşünmemek kafa dağıtmak zor. -
-Üzüntü, acı deyince uzun yolculuklar gelir aklıma; bacaklarımın uyuştuğu geceleri hatırlarım, yapacak hiçbir şeyimin olmayışını. Bu duyguyu uzun uzun tadanlar var ve onlara sabır diliyorum... -
-Şimdi oturup bir şeyleri silip yazmak kolay. Hayatlarımızın da bu kadar kolay olması beni korkutan.Umuyorum bir gün acıyı mutluluğu daha akıllıca yaşayacağız. sindirerek bilinciyle. Aslında o kadar anlamsız yerlerden kelimeler geliyor ki aklıma en güzeli bitirmek diyorum ve sanırım bu denememin tek sebebi içimdeki acının yanında oturan güvendi. Her düşüncenin karşısında yinede ben gecemi seviyorum... -
